Sosyal sigortaların kişi olarak kapsamını belirleyen objektif faktörler arasında ihtiyaç faktörü, mali imkânlar faktörü ve idari imkânlar faktörü bulunmaktadır. Bu faktörler sosyal sigortaların kimlerin kapsamına alınacağı konusunda belirleyici rol oynamaktadır.

Sosyal sigortaların en kolay kapsama aldığı grup genellikle gelirleri belirli ve sürekli olan bağımlı çalışanlardır. Bu grup, genellikle belirli bir gelire sahip oldukları ve düzenli bir şekilde çalışarak sosyal sigortaya tabi oldukları için kapsama alınmaları daha kolay olabilmektedir.

Sosyal güvenliğin kapsamını belirleyen faktörler arasında ise gelişmişlik düzeyi, eğitim seviyesi, sendikaların yaygınlığı, cinsiyet, çalışılan sektör ve işletme büyüklüğü gibi unsurlar bulunmaktadır. Bu faktörler sosyal güvenliğin kimlere sağlanacağını ve hangi koşullarda sosyal koruma sağlanacağını belirlemektedir.

Sosyal güvenlik hakkı, insanların gelir düzeyine bakılmaksızın toplum huzurunu ve refahını tehdit eden sosyal risklerin oluşturduğu zararlara karşı korunma hakkı olarak tanımlanmaktadır. Devlet, sosyal güvenlik hakkını insan hakkı olarak görerek, bu hakkı korumak ve sosyal tehlikelerin etkilerinden bireyleri korumakla yükümlüdür.

Tehlikelerle mücadelede ise bireysel mücadele, toplu mücadele ve devletin mücadelesi olmak üzere üç ana yöntem bulunmaktadır. Bu yöntemlerle sosyal güvenlik sistemi, bireylere sosyal risklere karşı koruma sağlamakta ve sosyal güvenlik faaliyetinin amaçları arasında yer almaktadır.

Son olarak, çalışanların öncelikli korunması düşüncesi nedeniyle iş kazaları ve meslek hastalıkları sigortasının devletler açısından kuruluşu daha kolay olabilmektedir. Bu nedenle iş kazaları ve meslek hastalıkları sigorta kolunun kurulması diğer sigorta kollarına göre daha hızlı ve kolay olabilmektedir.

Sosyal güvenlik modelleri arasında ülkemizde genişleyen kapsamlı bir sosyal güvenlik sistemi bulunmaktadır. Primli sistemler, primsiz sistemler, sosyal yardımlar ve sosyal hizmetler gibi farklı yöntemlerle sosyal güvenlik sistemimiz oluşturulmuş ve finansmanı işveren, işçi ve devlet gibi paydaşların katkılarıyla sağlanmaktadır. Bu sayede sosyal risklere karşı sosyal koruma sağlanmakta ve sosyal güvenlik faaliyetinin amacı olan bireyleri korumak ve etkileri en aza indirmek gerçekleştirilmektedir.