İşte sizin verdiğiniz bilgilere dayanarak aşağıdaki gibi cevap verebiliriz:

Sözleşme yapma ehliyeti, bir kişinin sözleşme yapabilme yeteneği anlamına gelir. İş sözleşmeleri için bu yetenek, genel kurallara göre belirlenir. 18 yaşını doldurmuş ve akıl sağlığı yerinde olan, yani iyi ile kötüyü ayırt edebilen herkes iş sözleşmesi yapma ehliyetine sahiptir.

Tam ehliyetsiz bir kişinin yapacağı sözleşmenin hukuki sonucu, genellikle hükümsüzlüktür. Medeni Kanun'a göre, ayırt etme gücü bulunmayan kimsenin fiilleri hukuki sonuç doğurmaz. Bu durumda sözleşme geçersizdir ve taraflar arasında hukuki bir bağ doğmaz.

Hak ehliyeti, tam ve sağ olarak ana rahminden doğmuş her insanın haklara ve borçlara ehil olma durumudur. Hak ehliyeti doğumla başlar ve ölümle sona erer. Herkes, hukuk düzeninin sınırları içinde haklara ve borçlara ehil olma konusunda eşittir.

Tam ehliyetsizlik, fiil ehliyeti hiç olmayan kişiler için kullanılan bir terimdir. Bu kişiler, ayırt etme gücünden yoksun oldukları için hukuki işlem yapamazlar. Tam ehliyetsizler ile sınırlı ehliyete sahip olanlar arasında ayrım yapılır. Örneğin, evli kişiler veya yasal danışman atanan kişiler sınırlı ehliyete sahip olabilirler.

Tam ehliyetsiz bir kişi, satım sözleşmesi gibi hukuki bir işlem yapamaz. Çünkü hukuki işlemler, irade açıklaması gerektirir ve tam ehliyetsiz kişilerin ayırt etme gücü bulunmadığı için hukuki irade sahibi sayılmazlar. Dolayısıyla tam ehliyetsiz bir kişi, hukuki işlem yapamaz.

Güven sözleşmesi, taraflar arasında güven esasına dayanan bir hukuki işlemdir. Bu sözleşmede, taraflar birbirlerine güvenir ve bir malın mülkiyetini geçici olarak karşı tarafa devrederler. Bu güvene dayalı olarak malın daha sonra geri verileceğine inanılır ve bu şekilde bir güven ilişkisi oluşturulur. Güven sözleşmesinde inanan taraf, malın kendisine geri verileceğine güvenen kişi olarak tanımlanır.