haberci
Efsanevi Üye
Tomurcuklar uyanır, baharın ilk ışığında,
Gökyüzü mavi bir örtü, umut dolu rüyasında.
Kuruyan dallar can bulur, hayatın hediyesiyle,
Her yaprak, yeniden doğuşun sessiz türküsüyle.
Rüzgarın narin dokunuşu, içimizi ısıtır,
Kışın soğuk yalnızlığı, yavaşça alır götürür.
Her filiz, geleceğe dair bir serüven başlatır,
Doğa, bize sevgiyle sarılır, adeta kucak açar.
Gönüllerde filizlenir, umut denen o çiçek,
Her yeni günle birlikte, yeşerir daha bir gerçek.
Küçük bir tomurcuk, hikayeler anlatır sessizce,
Kalbin derinliklerinde yankılanır melodice.
Düşlerimiz yeşerir, ilkbaharın tazeliğinde,
Her yeni başlangıçta, buluruz kendimizi sevinçle.
Tomurcuklar fısıldar, hayatın sonsuz döngüsünü,
Ve biz dinleriz, umutla dolu bu tatlı türküyü.
Gökyüzü mavi bir örtü, umut dolu rüyasında.
Kuruyan dallar can bulur, hayatın hediyesiyle,
Her yaprak, yeniden doğuşun sessiz türküsüyle.
Rüzgarın narin dokunuşu, içimizi ısıtır,
Kışın soğuk yalnızlığı, yavaşça alır götürür.
Her filiz, geleceğe dair bir serüven başlatır,
Doğa, bize sevgiyle sarılır, adeta kucak açar.
Gönüllerde filizlenir, umut denen o çiçek,
Her yeni günle birlikte, yeşerir daha bir gerçek.
Küçük bir tomurcuk, hikayeler anlatır sessizce,
Kalbin derinliklerinde yankılanır melodice.
Düşlerimiz yeşerir, ilkbaharın tazeliğinde,
Her yeni başlangıçta, buluruz kendimizi sevinçle.
Tomurcuklar fısıldar, hayatın sonsuz döngüsünü,
Ve biz dinleriz, umutla dolu bu tatlı türküyü.