Tümör baskılayıcı genler, hücrelerin kontrolsüz büyümesini engelleyen genlerdir. Hasar gördüklerinde kanser gelişimine yol açabilirler. Bu genlerin bazıları şunlardır:
1. TP53: Hücre döngüsünü kontrol eden önemli bir gen olan TP53, DNA hasarı algıladığında hücre bölünmesini durdurur veya programlanmış hücre ölümünü (apoptozis) başlatır. Bu sayede hücrelerin kontrolsüz büyümesini engeller.
2. Rb (Retinoblastoma proteini): Hücre döngüsünü düzenleyen bir diğer önemli gen olan Rb, hücrelerin bölünmesini ve çoğalmasını kontrol eder. Hasar gördüğünde kanser gelişimine zemin hazırlayabilir.
3. APC (Adenomatöz polipozis kolıtis): APC genindeki mutasyonlar kolorektal kanserlerin gelişimine katkıda bulunabilir. APC geni, hücrelerin aşırı büyümesini ve kalın bağırsak poliplerinin oluşumunu engeller.
4. CD95 (Fas reseptörü): CD95 geni, hücre ölüm sinyallerini algılayarak hücrelerin kontrolsüz çoğalmasını önler. Bu sayede kanser gelişimini engeller.

Tümör baskılayıcı genlerin yanı sıra, kansere neden olan genler de vardır. Örneğin, kalıtsal kanser sendromlarına neden olan gen mutasyonları, bireylere kanser riski taşıtabilir. BRCA1 ve BRCA2 gibi genlerdeki mutasyonlar meme ve yumurtalık kanseri riskini artırabilir.

Kanserin gelişimine neden olan birçok faktör bulunmaktadır. Çevresel faktörler, yaşam tarzı, genetik yatkınlık, rastgele mutasyonlar ve enfeksiyonlar gibi etmenler kansere yol açabilir. Örneğin, sigara içmek, obezite, aşırı alkol tüketimi gibi yaşam tarzı seçimleri kanser riskini artırabilir.

Anozomi, kromozomların hücre bölünmesi sırasında doğru bir şekilde ayrılamaması durumuna verilen isimdir. Anafaz aşamasında kromozomların kardeş kromatidlerden ayrılarak zıt kutuplara göç ettiği görülür. Anozomi ise bu ayrışmanın düzensiz olduğu durumu ifade eder.

Tümöre neden olan viral etkenler arasında Hepatit B ve C virüsleri, Kaposi Sarkomuyla ilişkili Herpes virüsü, Merkel Hücreli Polyomavirüs, İnsan Papilloma Virüsü ve HIV-1 bulunmaktadır. Bu virüslerin varlığı kanser gelişimine zemin hazırlayabilir.

Tümör progresyonu, tümörlerin büyümesi, çevreye yayılması (invazyon) ve vücudun diğer bölgelerine yayılması (metastaz) gibi aşamaları ifade eder. Farklı genetik hasarların birikimi sonucunda tümör progresyonu meydana gelir.

Alu ailesi, genomda yaygın olarak bulunan ve kısa tekrarlayan DNA dizilerini ifade eder. Bu tekrarlayan DNA dizileri, genomdaki belirli bölgelerde çeşitli genetik süreçlerde rol alabilir ve genomda çeşitlilik oluşturabilir. Amplifikasyon ise bir DNA dizisinin birden fazla kopyasının üretilmesi işlemidir.