Uçak pistleri eğimli olabilir çünkü pist başı ile pist sonu arasındaki yükseklik farkına bağlı olarak belirli bir istikamette eğim verilir. Kalkış yönündeki (yokuş yukarı) eğim uçağın kalkıştaki koşu mesafesini azaltırken, yokuş aşağı eğim ise iniş mesafesini uzatır. Bu sayede uçaklar daha güvenli ve etkili bir şekilde kalkış ve iniş yapabilirler.

Tibet bölgesinin üzerinden uçan uçak sayısının az olmasının nedeni, bu bölgenin yükseklik açısından oldukça belirgin olmasıdır. Tibet'in yüksek rakımlı ve dağlık arazisi, acil iniş durumlarında uçakların güvenli bir şekilde alçalamayacağı bir ortam oluşturabilir. Bu nedenle uçak rotaları genellikle daha uygun olan bölgelerden tercih edilir.

Antarktika'da kutup ayıları yaşamaz çünkü kutup ayıları genellikle Kutup Dairesi'nde, yüksek kuzey bölgelerinde yaşarlar. Antarktika ise kutup ayılarının doğal yaşam alanı değildir. Ayrıca, Antarktika'daki buzulların erimesi ve yaşam alanlarının azalması, hayvan türlerinin burada yaşamalarını zorlaştırmaktadır.

Uçakların uçmasını sağlayan temel unsurlar şunlardır: Taşıma kuvveti (lift), kanatlar ve yatay stabilizatörler. Kanatlar, uçağın havada kalmasını sağlayan taşıma kuvvetini oluştururken, yatay stabilizatörler ise uçağın yatay düzlemde stabil kalmasını sağlar. Uçak motorları ise itme (thrust) ve direnç (drag) kuvvetlerini dengeleyerek uçağın hareket etmesini sağlar.

Tek pervaneli uçakların uçuş prensibi, dönen pervanenin havayı geriye doğru iterken bıraktığı boşluğun uçak tarafından doldurulması esasına dayanır. Pervanenin ittiği havanın büyük bir kısmı kanatların altına girer ve bu basınçlı hava, uçağın havada kalmasını sağlar. Kanatlar, çapraz olarak eğilerek oluşan basınç farkı sayesinde taşıma kuvveti oluşturur ve uçak havada tutulur.

Paralel pistler, aynı havaalanında merkez hatları birbirine paralel olan 2 veya daha fazla pisti ifade eder. Bu pistlerin numaralandırılmasında genellikle sol (L), orta (C) ve sağ (R) gibi eklemeler kullanılır. Bu tip pistler genellikle büyük havaalanlarında ve yoğun hava trafiklerinde kullanılır.

Hassas yaklaşma pisti, belirli kategorilerdeki uçakların, belirli görüş ve karar yüksekliği koşullarında alçalarak pistlere yaklaşmalarını sağlayan özel pistlerdir. Bu pistler genellikle ILS (Instrument Landing System) ve/veya MLS (Microwave Landing System) gibi sistemlerle desteklenir ve uçağın hassas iniş yapmasına yardımcı olurlar.