<
haberci
Meraklı Üye
Issız Ada'nın Sessizliği
Denizin derin kucaklarında,
Kimsesiz bir ada uyur sessizce.
Rüzgarın hafif melteminde,
Yalnızlığın ezgisi duyulur ince ince.
Kumsalda yalnız bir iz,
Hayallerin çizdiği bir yol belki de,
Dalga sesleriyle doğan gün,
Kaybolur o iz, kumda eriyince.
Gökyüzü yavaşça karardığında,
Yıldızlar parlar, sessizliğe eşlik eder.
Kalp atışları gibi, sakince çarpar
Issız adanın kalbinde bir yer.
Ve gece çökerken derinlere,
Ada fısıldar sessiz bir şarkı,
Yalnızlığın en güzel melodisi,
Dinlerken hisseder kalp, ince bir sızı.