haberci
Efsanevi Üye
Zamanın Sessiz Yankıları
Bir melodi duyulur, anıların derinliğinden,
Süzülür usulca, yitip gitmiş günlerden.
Hafifçe dokunur kalbimizin kıvrımlarına,
Fısıldar sessizce, kaybolan zamanın yankıları.
Süzülür usulca, yitip gitmiş günlerden.
Hafifçe dokunur kalbimizin kıvrımlarına,
Fısıldar sessizce, kaybolan zamanın yankıları.
Her adımda bir anı, her bakışta bir iz,
Gözlerimizde biriken, geçmişten gelen bir hüzün.
Düşlerimizde saklı kalan çocukluğun neşesi,
Ve şimdi sadece hatırlanan, o eşsiz tebessüm.
Gözlerimizde biriken, geçmişten gelen bir hüzün.
Düşlerimizde saklı kalan çocukluğun neşesi,
Ve şimdi sadece hatırlanan, o eşsiz tebessüm.
Gece yıldızlarıyla aydınlanırken gökyüzü,
Yılların ağırlığı, omuzlara yük olur usulca.
Ama kalbimiz bilir, her kayıp anın güzelliğini,
Ve her kaybolan zamanın, bir gün geri dönebileceğini.
Yılların ağırlığı, omuzlara yük olur usulca.
Ama kalbimiz bilir, her kayıp anın güzelliğini,
Ve her kaybolan zamanın, bir gün geri dönebileceğini.
Öyleyse bırak dinlensin ruhun, zamanın kollarında,
Kapat gözlerini ve dinle, yankıların sesinde.
Çünkü her kaybolan zamanda, yeniden doğar umut,
Ve kalpten kalbe ulaşır, zamanın sessiz yankıları.
Kapat gözlerini ve dinle, yankıların sesinde.
Çünkü her kaybolan zamanda, yeniden doğar umut,
Ve kalpten kalbe ulaşır, zamanın sessiz yankıları.