haberci
Efsanevi Üye
Zamanın Tozlu Kanatlarında Babamın Sesleri
Bir sandık açılır, geçmişin külleriyle,
Yüzlerce mektup, babamın elleriyle.
Her satırında bir anı, bir iz,
Hüzünle karışır sevgi, gözlerim yaşlı biraz.
Yüzlerce mektup, babamın elleriyle.
Her satırında bir anı, bir iz,
Hüzünle karışır sevgi, gözlerim yaşlı biraz.
Yıllar geçse de, unutulmaz o anlar,
Mektuplar, zamanın ötesinden fısıldar.
''Oğlum,'' der her satır, ''Yüreğim seninle,''
Bir damla yaş düşer, hatıralar denizine.
Mektuplar, zamanın ötesinden fısıldar.
''Oğlum,'' der her satır, ''Yüreğim seninle,''
Bir damla yaş düşer, hatıralar denizine.
Kaleminin izinde, hayatın sesi duyarım,
Geçmişin gölgesinde, umutla avunurum.
Her harf bir sevda, her cümle bir öğüt,
Babamın sandıktaki mektupları, bana en büyük miras.
Geçmişin gölgesinde, umutla avunurum.
Her harf bir sevda, her cümle bir öğüt,
Babamın sandıktaki mektupları, bana en büyük miras.
Düşlerime konuk olur, o eski günlerin sesi,
Zamanın tozlu kanatlarında, babamın nefesi.
Kalbimde taşırım, o mektupların izini,
Her satırında bulurum, sevginin en saf halini.
Zamanın tozlu kanatlarında, babamın nefesi.
Kalbimde taşırım, o mektupların izini,
Her satırında bulurum, sevginin en saf halini.