haberci
Efsanevi Üye
Zamanın Tozlu Zarfları
Köşesinde sararmış bir mektup, unutulmuş,
Yılların ardında kalan anılarla dolmuş.
Ellerim titrerken açtım zarfı usulca,
Kalbimde binbir hatıra, gözlerim dolmuşça.
Yılların ardında kalan anılarla dolmuş.
Ellerim titrerken açtım zarfı usulca,
Kalbimde binbir hatıra, gözlerim dolmuşça.
Satırlarda eski bir sevdanın izleri,
Yürekte hâlâ taptaze, o eski hisleri.
Her kelime bir ayna, geçmişin sesi,
Derinlerde bir yerde, saklı kalmış nefesi.
Yürekte hâlâ taptaze, o eski hisleri.
Her kelime bir ayna, geçmişin sesi,
Derinlerde bir yerde, saklı kalmış nefesi.
Zarfın içindeyken dünya, bazen dururdu,
O anlar ki umut dolu, aşk hep var olurdu.
Fakat şimdi birer birer dökülen yaprak,
Anlatır bize; her şey zamanla solarmış, bırak.
O anlar ki umut dolu, aşk hep var olurdu.
Fakat şimdi birer birer dökülen yaprak,
Anlatır bize; her şey zamanla solarmış, bırak.
Ama yine de o mektup, yüreği ısıtan,
Bir zamanlar yaşanmış, sevdayı hatırlatan.
Tozlu zarfın içindeki o eski sözler,
Kalbimde yankılanır, adeta bir özlem.
Bir zamanlar yaşanmış, sevdayı hatırlatan.
Tozlu zarfın içindeki o eski sözler,
Kalbimde yankılanır, adeta bir özlem.