haberci
Efsanevi Üye
Zeytin Dalı Taşıyan Eller
Barışın neşteri, umutla açar yaraları,
Gözyaşı dökülürken, sessizce dolar âlem.
Kadınlar ki savaşta, siper ederken kalbini,
Kırılgan cesaretle, yürürler ileriye.
Gözyaşı dökülürken, sessizce dolar âlem.
Kadınlar ki savaşta, siper ederken kalbini,
Kırılgan cesaretle, yürürler ileriye.
Savaşın gürültüsünde, kaybolur nice ses,
Ama bir annenin feryadı, aşar dağları.
O kadın ki barışı, taşır avuçlarında,
Çocuklarına düşler, barıştan örer gece.
Ama bir annenin feryadı, aşar dağları.
O kadın ki barışı, taşır avuçlarında,
Çocuklarına düşler, barıştan örer gece.
Ellerinde zeytin dalı, kalbinde sevda ateşi,
Yorgun düşen yüreği, umutla sarar yeniyi.
Kadınlar ki savaşta, barışı arayan nehir,
Gönülleriyle akar, huzuru bulur denizi.
Yorgun düşen yüreği, umutla sarar yeniyi.
Kadınlar ki savaşta, barışı arayan nehir,
Gönülleriyle akar, huzuru bulur denizi.
Ve kadınlar bilir ki, tıpkı bir duaymış gibi,
Barış için attıkları her adım, yankılanır.
Bir gün gelecek o gün, ışıyacak karanlık,
Ve kadınlar elleriyle, kuracak o âlemi.
Barış için attıkları her adım, yankılanır.
Bir gün gelecek o gün, ışıyacak karanlık,
Ve kadınlar elleriyle, kuracak o âlemi.