haberci
Efsanevi Üye
Sonbaharın Hüzünlü Vedası
Rüzgarın fısıltıları,
Hafifçe dokunur yapraklara,
Düşerken sarı ve kırmızı,
Toprakla buluşur yavaşça.
Gökyüzü gri bir örtü gibi,
Yalnızlığı sarar dört bir yanı, Bir veda dansı bu,
Sonbaharın en hüzünlü anı.
Kahverengi yollar,
Fısıldar geçmişin hikayelerini,
Her adımda yankılanır,
Gizli kalmış özlemlerini.
Ve sessizce döner yapraklar,
Aheste aheste yere, Bilinmez bir yolculuk bu,
Sonbaharın kalbe dokunan hikayesi.[/CENTER]